z uszami

См. также в других словарях:

• strzyc uchem [uszami] — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzęciu: postawić uszy, pilnie nasłuchując : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies strzyże uszami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: pilnie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wychodzi [wyłazi] gardłem [nosem, uszami] — {{stl 8}}{coś} {komuś} {{/stl 8}}wychodzi [wyłazi] gardłem [nosem, uszami] {{/stl 13}}{{stl 7}} ktoś ma czegoś dosyć, czuje przesyt czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od tygodnia uczę się do egzaminu i już mi gardłem wychodzi ta geografia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pierdolić komuś za uszami — Rozpuszczać o kimś plotki; oczerniać Eng. To gossip about someone; to spread rumors about someone; to denigrate or criticize …   Słownik Polskiego slangu

• ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

• ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

• pejs — m IV, D. a, Ms. pejssie; lm M. y zwykle w lm «długie, często wijące się pasma włosów na skroniach, zwieszające się przed uszami, noszone przez ortodoksyjnych żydów; także kosmyki włosów przed uszami we fryzurach damskich» Nosić, zapuszczać pejsy …   Słownik języka polskiego

• postrzyc — dk XI, postrzycstrzygę, postrzycstrzyżesz, postrzycstrzyż, postrzycstrzygł, postrzycstrzyżony, postrzycstrzygłszy postrzygać ndk I, postrzycam, postrzycasz, postrzycają, postrzycaj, postrzycał, postrzycany 1. tylko dk «ostrzyc wiele (a. wielu),… …   Słownik języka polskiego

• Dual (grammatical number) — Dual (abbreviated du) is a grammatical number that some languages use in addition to singular and plural. When a noun or pronoun appears in dual form, it is interpreted as referring to precisely two of the entities (objects or persons) identified …   Wikipedia

• Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre …   Wikipédia en Français

• Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… …   Wikipédia en Français

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia